Brisbane beware... Here I come...
24 februari 2015 - Sydney, Australië
Hey allemaal!
Weer een update vanaf het vliegveld, deze keer dus op weg naar Brisbane. Afgelopen week is het helaas niet meer gelukt om foto's te uploaden dus jullie houden ze nog tegoed...
Afgelopen week was heel raar, veel gewerkt tussendoor mijn spullen doorgelopen, wat ik meeneem, wat ik in Vaucluse achterlaat, op zoek naar werk in Brisbane veel geskyped en nog wat leuke dingen gedaan. En natuurlijk... Afscheid genomen.
De kinderen vonden het echt jammer, we hebben nog veel nagelachen over leuke momenten en uitspraken. Dat deed me goed, geeft aan dat ze me niet snel vergeten en ik zal hen ook zeker niet vergeten, dit was echt een unieke ervaring en ik heb nu een soort van familie in Australië. Hoe gaaf is dat!
Donderdagavond /nacht ben ik nog een keertje uitgegaan in de Ivy, de club die ik ook wel ga missen, met Christine. Aan mannelijke aandacht geen gebrek, maar vraag niet wat voor mannen :-(. Wel hebben twee nieuwe, sorry geen interesse dumpzinnen met dank aan Christine. "You want to now her name? Wel, you can't pronounce it" (wil je haar naam weten? Sorry maar diw kan je toch niet uitspreken) en; "We're on our honeymoon" (we zijn op huwelijksreis). Hahaha vooral die laatste werkte effectief, vooral omdat we beide dames waren. Hier zijn ze nog niet zo open minded, reactie wqs; "that's discusting". Kortom weer enorm gelachen. Vrijdag zijn we naar de film gegaan. Ik ben er niet trots op, maar ja ook ik heb hem gezien... 50 shades of grey. Niet mijn favoriete film.
Zondag mijn laatste volle dag met de kinderen doorgebracht (gewerkt heet dat). Was heel leuk, lekker naar het strand geweest op Bondi beach, spelletjes gedaan, en nog relaxed wat tv gekeken met ze.
Gisteren mijn tas gepakt en afscheid genomen van de kids, nog een prosecco in het park gedronken met Christine ter afscheid en nu dus aan het wachten op het vliegveld. Ik ben ongelofelijk zenuwachtig maar ook zeker wel op een positieve manier. Ik hoop dat het een dik hoofdstuk wordt en opnieuw een onvergetelijk avontuur, maar dat zal vast wel lukken.
Ik wil wel weer even iedereen bedanken voor alle berichten hier op mijn blog, via Facebook, skype, sms of ap. Het blijft zo fijn om te lezen dat jullie mij volgen en steunen, dat helpt me enorm om tegenslagen als uitdagingen en nieuwe kansen te zien!
Liefs xxx
Weer een update vanaf het vliegveld, deze keer dus op weg naar Brisbane. Afgelopen week is het helaas niet meer gelukt om foto's te uploaden dus jullie houden ze nog tegoed...
Afgelopen week was heel raar, veel gewerkt tussendoor mijn spullen doorgelopen, wat ik meeneem, wat ik in Vaucluse achterlaat, op zoek naar werk in Brisbane veel geskyped en nog wat leuke dingen gedaan. En natuurlijk... Afscheid genomen.
De kinderen vonden het echt jammer, we hebben nog veel nagelachen over leuke momenten en uitspraken. Dat deed me goed, geeft aan dat ze me niet snel vergeten en ik zal hen ook zeker niet vergeten, dit was echt een unieke ervaring en ik heb nu een soort van familie in Australië. Hoe gaaf is dat!
Donderdagavond /nacht ben ik nog een keertje uitgegaan in de Ivy, de club die ik ook wel ga missen, met Christine. Aan mannelijke aandacht geen gebrek, maar vraag niet wat voor mannen :-(. Wel hebben twee nieuwe, sorry geen interesse dumpzinnen met dank aan Christine. "You want to now her name? Wel, you can't pronounce it" (wil je haar naam weten? Sorry maar diw kan je toch niet uitspreken) en; "We're on our honeymoon" (we zijn op huwelijksreis). Hahaha vooral die laatste werkte effectief, vooral omdat we beide dames waren. Hier zijn ze nog niet zo open minded, reactie wqs; "that's discusting". Kortom weer enorm gelachen. Vrijdag zijn we naar de film gegaan. Ik ben er niet trots op, maar ja ook ik heb hem gezien... 50 shades of grey. Niet mijn favoriete film.
Zondag mijn laatste volle dag met de kinderen doorgebracht (gewerkt heet dat). Was heel leuk, lekker naar het strand geweest op Bondi beach, spelletjes gedaan, en nog relaxed wat tv gekeken met ze.
Gisteren mijn tas gepakt en afscheid genomen van de kids, nog een prosecco in het park gedronken met Christine ter afscheid en nu dus aan het wachten op het vliegveld. Ik ben ongelofelijk zenuwachtig maar ook zeker wel op een positieve manier. Ik hoop dat het een dik hoofdstuk wordt en opnieuw een onvergetelijk avontuur, maar dat zal vast wel lukken.
Ik wil wel weer even iedereen bedanken voor alle berichten hier op mijn blog, via Facebook, skype, sms of ap. Het blijft zo fijn om te lezen dat jullie mij volgen en steunen, dat helpt me enorm om tegenslagen als uitdagingen en nieuwe kansen te zien!
Liefs xxx
Dikke kus
Groetjes vanuit een nat Boxtel, Bianca en Kirsten.
ps.
Ik kan het niet laten wat voor mannen waren dat?
Weer een levenservaring rijker, je ziet er goed uit op de foto van Facebook, zelfs BERNARD leest je verhalen hihi, geniet ervan, vele groetjes van ons.