Aloha Allora!

16 maart 2015 - Allora, Australië

Heey lieve volgers!!

Vandaag weer een heerlijk positief verhaal :D.

Zoals ik in mijn laatste update heb geschreven ben ik inmiddels anderhalve week geleden naar Allora vertrokken. Na de ervaring in Stranthorpe en het wantrouwen in het hotel in Springsure (ik weet natuurlijk nog steeds niet of dat terecht was) had ik ook geen idee waar ik nu terecht zou komen en wat voor werk ik zou krijgen. Het positieve was wel dat deze keer mijn busticket voor mij betaald werd en Robyn zou mij in Warwick ophalen, dat gaf wel aan dat ze meedacht en moeite voor mij wilde doen. Onderweg (weer drie uur in de bus) werd ik ook een beetje nerveus over het feit dat ik in mijn CV lichtelijk overdreven had (lees heel veel sarcasme hierin) over mijn bar/waitress ervaring. Ik heb van die 3 dagen bedrijfscatering en ooit een maandagavond in het PSV stadion,  4 jaar waitress en 2 jaar achter de bar gemaakt. Maar ach, we zullen wel zien...

Die donderdag stond volledig in het teken van kennismaken, ik kreeg al meteen een lekkere lunch en 's avonds diner aangeboden en mocht rustig mijn spullen uitpakken en settelen in mijn tijdelijke hotelkamer in het Railwayhotel. Ik werd die middag ook meteen voorgesteld aan een aantal reguliere bezoekers en had de eerste punten al binnen. Een oudere kerel, zo'n bijdehande grappenmaker, vroeg aan mij of ik deze week in mijn eentje in de commercial verbleef. Toen ik daar ja op zei bood hij mij zijn telefoonnummer aan zodat ik hem kon bellen als ik bang zou zijn. Hierop liep hij naar buiten om op de veranda met zijn vrienden een biertje te doen. Robyn zei zachtjes, "hij zou niet weten hoe hoe hjij moest reageren als jij daarop ook echt ingaat". Direct daarop liep ik achter hem aan en vroeg zijn nummer en inderdaad, met een knalrood hoofd en wat gestotter kreeg ik zijn kaartje, zijn vrienden lachen en zo ook iedereen in de pub. Tot nu toe heb ik zijn nummer nog niet hoeven te gebruiken ;).

Om verwarring te voorkomen, Robyn (33, de eigenaresse) heeft twee hotels/pubs in eenzelfde straat. 7 jaar geleden begon ze met 1 hotel dat is het Railway hotel. Dit hotel heeft 7 kamers. Deze is de hele week open, zowel de pub als het hotel. 2 jaar geleden heeft ze een tweede hotel geopend dat heet het Commercial hotel, deze heeft 9 kamers, deze is ook de hele week open voor gasten, maar de pub is alleen op vrijdag en zaterdag geopend. Deze is ook te boeken voor "private functions", denk aan verjaardagsfeestjes, bedrijfsfeestjes enz. Hier verblijf ik de komende weken en het is de bedoeling dat ik uiteindelijk de pub in mijn eentje beman. Tenzij er een speciale gelegenheid is natuurlijk.

De volgende dag heb ik 's ochtends een uurtje meegeholpen met de bedden opmaken en schoonmaken, met mijn ervaring in de thuiszorg was dat iig geen probleem haha, en ik kreeg een korte rondleiding door dit hotel. Toen was het tijd voor mijn 'training'. Dit viel absoluut niet tegen, Nolene rechterhand van Robyn en een soort van manager zou mij inwerken. Vrijdagavond was in de Commercial, het was een redelijk rustige avond, een aantal gasten voor diner, maar vooral wat barhangers. Het was wel lastig soms omdat men hier hele andere biermerken, drankmerken en termen hebben. Een klein glas bier heet een "pot", groot heet "scooner", iedereen heeft weer een andere naam voor fles, bottle, stub, stubbie enz. Daarbij is dit een klein dorpje waar ze ook met een sort accent praten en soms enorm binnenmonds. Maar het tappen, afrekenen, kletsen met de gasten en alles ging helemaal niet verkeerd. Ik kreeg ook meteen een compliment van Nolene dat ze er alle vertrouwen in had dat het wel goedkomt. De volgende dag was een ochtenddienst in de Railway. Dit is een stuk lastiger omdat hier ook de voorraad is, wat tussendoor bijgevuld moet worden, hier wordt ook drank verkocht, dus je hebt klanten daarvoor tussendoor, er zijn gokkasten, als er grotere bedragen gewonnen worden moet dat tussendoor even uitbetaald worden, hier ben je dus constant aan het multi tasken, super leuk, maar de eerste dagen vooral stressvol. Halverwege de shift vroeg Nolene of ik zin had om die avond met haar mee te gaan naar haar huis gewoon om een drankje te doen en dan kon ik kennis maken met haar dochters en man. Ze heeft ook nog een zoon, maar die woont bij haar ex man. Daar hoefde ik niet over na te denken, ik ben meegegaan. Zij woont echt in de middle of nowhere , ik kreeg meteen dat outbackgevoel weer terug, met paarden, kippen en ganzen. Geen waterleidingen, ze hebben speciale watertanken en gebruiken vooral regenwater, geen internet, wel tv. Zoals gezegd we hebben een, twee, drie, tel kwijt drankjes gedaan, gezellig bij de vuurkorf gezeten, beetje gek gedaan met de kinderen, wat gegeten en vooral veel gekletst, was super gezellig en lekker ongedwongen dus zeker voor herhaling vatbaar. Toen nog een dag werk voor de boeg voor mijn eerste vrije dag en ondanks deze late gezellige avond was ik fris en fruiting die ochtend om er weer tegenaan te gaan. Ik kreeg die dag een aanbod om dinsdags mee te doen met het bowlen (ozzieway) omdat ze een paar uitvallers hadden. Het maakte niet uit dat ik het nog nooit gedaan had, ze zouden het me wel leren en het ging vooral om de gezelligheid. Waarom niet? Dus na mijn luie vrije dag en schoonmaakdag die dinsdag, ben ik die dinsdagavond naar het bowlen gegaan. Het lijkt enorm op Jeu de boule, maar dan gooi je met drie ballen en deze zijn aan een kant verzwaard, dus je moet rekening houden met het boogeffect wat je daardoor krijgt. Ik kan je vertellen, ik ben GEEN talent. Maar ik had wel lol en iedereen was kei geduldig en vond het allang leuk dat ik spontaan genoeg was om mee te doen. Uiteindelijk heb ik wel twee punten binnengehaald voor het team door de kleine bal te raken! Hiermee heb ik zelfs de (locale) krant gehaald! Hierin werd ik voorgesteld als de Backpacker uit Holland en bedankt voor mijn deelname aan het bowlen, hoe leuk is dat!

Overige dagen stonden vooral weer in het teken van werk, maar als je achter de bar werkt is dat altijd een gezellig sociaal gebeuren dus het voelt niet zo. Ik heb inmiddels zelfs al twee shifts alleen gedaan, met Nolene of Robyn wel in de buurt, maar puur voor als ik ergens niet uitkwam of als het even heel druk zou zijn. Afgelopen zaterdag ook het eerste feestje in de Commercial gehad. 65-80 man en Nolene had vertrouwen genoeg in mij om dat met zijn tweeen te doen. Het was een verjaardagsfeest van twee dames die 30 werden. Dit waren vrienden van Robyn dus zij was ook een van de gasten. No pressure!

Maar het ging onwijs goed, ik heb inmiddels echt al handigheid in het barwerk, steeds meer snelheid en mijn bijdehandheid (dankje wel pap ;)) helpt me enorm. Ik ben door de test gekomen, na afloop van het feest heb ik de gasten ook thuis mogen brengen, service van het hotel, in een oud gammel busje worden de zatte mafketels netjes thuis afgezet. Hilarisch om dan die nuchtere bestuurder te zijn, niemand had overgegeven dus dan is het nog leuk om te doen.

Verder ontkom ik als single ook hier niet aan de koppelpogingen, haha, maar de lat blijft voorlopig nog hoog genoeg om niet zwanger te raken ;p.

Zoals je kunt lezen, dit is echt een onwijs leuke positieve ervaring, ik voel me echt weer helemaal happy, moet nog wel wennen aan de onregelmatige en late werkuren, maar door in mijn vrije tijd wat extra uurtjes slaap te pakken red ik het voorlopig wel met mijn energielevel.

Rest mij alleen nog om ons mam te feliciteren! En ook Esther!!! Toevallig vandaag dat zij ook jarig zijn, maak er een leuke dag van!

Veel liefs!

 

 

 

2 Reacties

  1. Alette:
    18 maart 2015
    Wat een leuk verhaal weer! Fijn om te lezen dat het zo goed gaat en dat je lekker aan het genieten bent!
    Heel veel plezier daar!
  2. Anja van Genderen:
    19 maart 2015
    Nogmaals bedankt voor je felicitaties! Wat een verhaal weer. Ik heb je met skype gezien en wat zie je er stralend uit. Wat uit je verhaal komt weerspiegel je Je hebt het gigantisch naar je zin!